Als het van de
netbeheerders afhangt, moeten eigenaars van zonnepanelen vanaf 2013 een flinke
duit in het zakje doen. Al wie zonnepanelen op zijn dak heeft, moet 50 euro per
1000kWh ophoesten met een maximum van 200 euro. Voor een gemiddelde
PV-installatie komt dit overeen met een jaarlijkse kost van zo’n 200 euro.
De
voorgestelde bijdrage moet de kost dekken die veroorzaakt wordt door de stroom
die eigenaars van zonnepanelen op het net zetten. Omdat
PV-eigenaars over een “terugdraaiende teller” beschikken, nemen ze
volgens de statistieken geen stroom af van het net. Dit stemt niet overeen met
de realiteit aangezien de meeste PV-eigenaars wel stroom van het net gebruiken
op het moment dat hun eigen zonne-energie niet volstaat. Toch krijgen ze geen
netvergoeding aangerekend en dragen ze dus niet bij aan het onderhoud en het
beheer van het net en aan de diverse openbare dienstverplichtingen , zoals
energiepremies, budgetmeters,… die via de netvergoeding gefinancierd worden.
De ingevoerde
netvergoeding moet dit nu rechttrekken en ook mensen met zonnepanelen laten
bijdragen aan de netkosten. Op zich lijkt het dan ook verdedigbaar om een
vergoeding aan PV-eigenaars te vragen. Bij de voorgestelde regeling rijzen
echter heel wat fundamentele vragen.
Vestzakbroekzakoperatie
Dat aan
zonnepanelen de voorbije jaren soms te rijkelijk ondersteuning werd toegezegd
via de groene stroomcertificaten, daarover zijn de meesten het ondertussen
eens. De steun voor nieuwe zonnepanelen werd onlangs beperkt tot 90 euro steun
per geproduceerde megawattuur. Voor een gemiddelde installatie krijg je op
jaarbasis zo ongeveer 360 à 450 euro aan groene stroomcertificaten. Trek daar
een netvergoeding af van 200 euro en de helft van de steun die investeerders
over de streep moet trekken verdwijnt als sneeuw voor de zon. Het kan
niet de bedoeling zijn om via een dergelijke vestzakbroekzakoperatie de fouten
uit het verleden recht te trekken. Bovendien zal de aangerekende netvergoeding
voor nieuwe investeringen zeer zwaar doorwegen en dat is het laatste wat we
nodig hebben.
Onzeker investeringsklimaat
De nieuwe taks komt
er op een moment dat er zeer veel onduidelijkheid is over de ondersteuning voor
groene stroom. Deze week bleek dat investeringen in hernieuwbare energie hier sterk
onder lijden. Dit jaar werd veel minder geïnvesteerd in hernieuwbare energie
dan de voorbije jaren. Willen we de groene stroomproductie in Vlaanderen verder
laten groeien, dan is er dringend nood aan duidelijkheid. De klimaat- en
energiedoelstellingen blijven alleen binnen bereik als we nu volop de kaart
trekken van hernieuwbare energie. Een nieuwe regeling die nieuwe investeringen
dreigt te fnuiken, kan de sector missen als kiespijn.
Vlaktaks houdt
onvoldoende rekening met realiteit
De opgelegde forfaitaire
bijdrage van 50 euro per 1000kWh houdt geen rekening met het gedrag van de
gebruiker van zonnepanelen. Ben je een kwistige energieverbruiker of net een
heel zuinige? Stem je jouw stroomafname af op de productie van zonnestroom en
laat je jouw wasmachine ’s middags draaien? Of trek je je daar niets van en
laat je jouw toestellen constant draaien op het moment dat je zelf geen stroom
produceert? Veroorzaken jouw zonnepanelen nu echt zoveel extra kosten aan het
net, of kunnen die op een andere manier verhaald worden? Hier houdt de
voorgestelde vlaktaks geen rekening mee. Een vergoeding die energiezuinige
gebruikers beloont of mensen aanstuurt te consumeren op momenten van
piekproductie, zou nochtans niet misstaan. Consumenten de keuze laten om hen een
billijke bijdrage te laten betalen in functie van hun reële injectie en
verbruik, in combinatie met de installatie van een slimme meter zou soelaas
kunnen bieden. Het is dan ook bijzonder jammer dat netbeheerders dit voorstel
in de media als voorbarig afschilderde.
Laat ons een en
ander verduidelijken aan de hand van twee voorbeelden.
1. U consumeert
meer dan u produceert:
Stel dat u beschikt
over een installatie van 4kWp en u heeft een jaarlijks verbruik van 7000kWh.
Zonder rekening te houden met eventuele verliezen, koopt u 3000kWh per jaar. U
injecteert dus eigenlijk niets...
2. U produceert
meer dan u consumeert:
U verbruikt weer 7000kWh
maar u heeft een installatie van 10kWp. U zet dus – zonder rekening te houden
met eventuele verliezen – 3000kWh op het net. Wat is nu een billijke
vergoeding? Het forfait van 200 euro? Of 150 euro?
Volgens de huidige
wetgeving krijgt u voor deze 3000kWh geen vergoeding van de netbeheerder.
Erger, op de stroomcertificaten die u hiervoor ontvangt moet u belastingen betalen…
CDES is aan een systeem
aan het werken zodat het overschot kan opgeslagen worden. U zet dus bijgevolg
weer niets op het net…
U merkt dat aan
deze regelgeving nog heel wat werk is!
